G BODZIONY Pożar to destrukcyjna siła (1).pdf

(754 KB) Pobierz
Pożar to destrukcyjna siła, której następstwem może być utrata zdrowia lub
życia ludzkiego oraz straty materialne. W Polsce w roku 2013 doszło do 126 426
pożarów.
1
Definicje pożaru
Definiowanie pożaru dokonywane jest przez rożne instytucje.
Najprostsza definicja pożaru to ta zaczerpnięta z przepisów o Krajowego
Systemu Ratowniczo- Gaśniczego (KSRG) mówiąca, że „pożar to proces spalania
w miejscu do tego nie przeznaczonym”.
2
Z kolei firma ubezpieczeniowa określi pożar jako „działanie ognia, który
wydostał się poza palenisko lub powstał bez paleniska i rozprzestrzenił się o własnej
sile”.
Zupełnie inaczej pożar rozumieją organa procesowe. Opierają się one na
definicji powstałej z orzecznictwa sądów powszechnych, które to stosują przepisy
prawa karnego odnoszące się do sprowadzania pożarów. I tak w tym rozumieniu
pożar to „ogień o wielkim zasięgu obejmujący z siłą żywiołową mienie ruchome lub
nieruchome i zagrażający życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich
rozmiarach”.
3
Jak widać te trzy przytoczone definicje różnią się od siebie zasadniczo. I to co
dla straży pożarnej jest pożarem to dla organów procesowych już może nim nie być.
To co laik w potocznym ujęciu uważa za pożar to niekoniecznie dla firmy
ubezpieczeniowej nim będzie. Decydującym kryterium jest to na jakie potrzeby
definiujemy pożar.
Ustalanie przyczyn i okoliczności powstawania pożarów ma wiele celów. Do głównych
należy zaliczyć:
1. Podniesienie poziomu bezpieczeństwa pożarowego poprzez działania
zmierzające do eliminacji potencjalnych podobnych przyczyn.
2. Ustalenie czy powstały pożar rodzi skutek prawny w postaci
odpowiedzialności karnej.
3. Ustalenie odpowiedzialnych za powstały pożar.
4. Ustalenie ewentualnych zaniedbań w zakresie przestrzegania przepisów
przeciwpożarowych.
Biuletyn Informacyjny KG PSP, Warszawa 2014
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 24 stycznia 2005 r. w sprawie biegłych sądowych- Dz. U. Nr 15,
poz.133
2
3
1
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny
Kompetencje w zakresie ustalania przyczyn pożarów
Kompetencje w zakresie ustalanie przyczyn i okoliczności powstawania
pożarów nie są w Polsce jednoznacznie i klarownie sprecyzowane. Gaszenie pożarów
zostało ustawowo zarezerwowane dla podmiotów Krajowego Systemu Ratowniczo-
Gaśniczego. Po zakończonych działaniach gaśniczych podczas sporządzania
Informacji ze zdarzenia kierujący działaniem ratowniczym ma obowiązek określić
„przypuszczalną przyczynę pożaru”. Na podstawie wspomnianych „przypuszczalnych
przyczyn pożarów” tworzona jest statystyka w podziale na określone w przepisach
grupy przyczyn pożarów. Nie jest ta przyczyna jednak w żaden sposób wiążąca dla
innych organów. Narzędzia prawne do wiążącego ustalania przyczyny pożaru
posiadają przede wszystkim Policja, Prokuratura oraz Sądy Powszechne. Wspomagają
się te organa biegłymi sądowymi, czyli osobami lub instytucjami, które posiadają
wiedzę merytoryczną z zakresu pożarnictwa i dają rękojmie należytego wykonywania
swoich obowiązków. Przepisy dot. biegłych sądowych zawarte zostały w Ustawie
z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego- Dz. U. Nr 89, poz.555 oraz
w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 24 stycznia 2005 r. w sprawie biegłych
sądowych- Dz. U. Nr 15, poz.133
Opierając się na materiałach zgromadzonych przez organa procesowe.
Efektem pracy biegłego jest opinia, w której biegły udziela odpowiedzi na pytania
postawione przez wydającego postanowienie o powołaniu dowodu z opinii
biegłego(np. czy pożar powstał w wyniku zaniedbań przepisów o ochronie
przeciwpożarowej)
Metodyka ustalania przyczyn pożarów
Po wystąpieniu pożaru na miejsce zdarzenia przybywa policja, prokurator
i rozpoczyna oględziny miejsca zdarzenia sporządzając protokół oględzin w toku
postępowania przygotowawczego. Kiedy na miejscu zdarzenia jest prokurator to on
pełni wiodącą rolę. Policja może w tym czasie wspomagać się biegłym z zakresu
pożarnictwa. Ogólnym celem oględzin jest ustalenie przyczyny pożaru. Aby można
było tego dokonać należy ustalić, gdzie pierwszy raz doszło do zapalenia się
materiału palnego, czyli ustalić ognisko pożaru. Po ustaleniu ogniska pożaru
poszukuje się w nim śladów mogących wskazać konkretną przyczynę pożaru. Ognisko
pożaru charakteryzuje się zazwyczaj śladami największych wypaleń. Jednak od tej
reguły zachodzą wyjątki. W określonych warunkach istnieją bowiem wtórne ogniska
pożaru, ze śladami największych wypaleń. Poniżej na zdjęciach przedstawiono kilka
ognisk pożaru.
Oględziny wykonuje się w sposób metodyczny. Oględziny powinny sk
dziny
składać się
z fazy statyczne oraz dynamicznej. Pierwsza faza to statyczna, wtedy nic nie ruszamy
na pogorzelisku, jedynie dokumentujemy. Następnie w fazie dynamicznej możemy
przemieszczać materiały na pogorzelisku i dokumentować kolejno wykon
wykonywane
czynności. Do najważniejszych zasad wykonywania oględzin należy zaliczyć „od ogółu
do szczegółu”, „zgodnie z ruchem wskazówek zegara”. Celem każdych oględzin jest
dnie
zebranie jak największej ilości informacji na temat zdarzenia. W tym celu wykonuje
się dokumentację fotograficzną, filmową, szkice. Pobiera się próbki w postaci
materiałów( ciecze palne, pozostałości spalonych substancji) i urzą
urządzeń(np. czajnik
elektryczny, bezpieczniki). Sporządza się protokół opisując w nim jak najściślej
pogorzelisko i wykonywane czynności. Rozpytuje się osoby, świadków. Zbiera się
zdjęcia i nagrania od osób postronnych.
Rozstrzyganie na temat przyczyny pożaru może mieć miejsce również na
etapie postępowania sądowego. W procesie karnym i cywilnym.
Przyczyny pożarów podział
Przyczyny pożarów należy ogólnie podzielić zgodnie z poniższym schematem.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin