01 parametry budynków i ZL.pdf

(192 KB) Pobierz
Wymagania bezpieczeństwa pożarowego budynków
Wymagania przeciwpożarowe dla budynków określone są w przepisach prawa polskiego.
Przepisami nadrzędnymi są ustawy:
- Ustawa o ochronie przeciwpożarowej
- Ustawa Prawo budowlane
Zarówno w przepisach techniczno budowlanych jak i przeciwpożarowych określone są np.
warunki ewakuacji ale każde z nich rozpatruje tą kwestię pod innym kątem.
Należy pamiętać, że przepisy ulegają zmianom. Przy sporządzaniu analiz i opracowań
dotyczących spełnienia wymogów bezpieczeństwa dla budynków, obiektów itp. musimy
stosować się do przepisów aktualnych. Przy analizie opracowań z poprzednich lat powinniśmy
mieć na uwadze zmiany w przepisach jakie mogły zajść od tworzenia opracowań do obecnie
obowiązującego stanu prawnego.
W przepisach określone są podstawowe pojęcia i definicje. W prawie budowlanym
zdefiniowane są między innymi takie pojęcia jak: obiekt budowlany – należy przez to rozumieć:
a. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
b. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
c. c. obiekt małej architektury;
budynek – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany
z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada
fundamenty i dach;
budynek mieszkalny jednorodzinny – należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo
budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb
mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się
wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego
i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30 % powierzchni
całkowitej budynku;
budowla – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub
obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady,
tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale
związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje),
ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia
techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody,
konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia
terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń
technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni
jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne
pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;
obiekt małej architektury – należy przez to rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:
a. kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
b. posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
c. użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice,
huśtawki, drabinki, śmietniki;
tymczasowy obiekt budowlany – należy przez to rozumieć obiekt budowlany przeznaczony
do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany
do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony
trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe,
przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy,
obiekty kontenerowe;
budowa – należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym
miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego;
roboty budowlane – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na
przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego;
przebudowie – należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku
których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu
budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia
zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są
dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym
zmiany granic pasa drogowego;
remont – należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót
budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej
konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto
w stanie pierwotnym;
urządzenia budowlane – należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane
z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego
przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub
gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.
W Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, podane są kolejne
definicje niezbędne do analizy bezpieczeństwa pożarowego budynków, między innymi:
budynek mieszkalny - należy przez to rozumieć:
a. budynek mieszkalny wielorodzinny,
b. budynek mieszkalny jednorodzinny,
budynek zamieszkania zbiorowego - należy przez to rozumieć budynek przeznaczony
do okresowego pobytu ludzi, w szczególności hotel, motel, pensjonat, dom wypoczynkowy,
dom wycieczkowy, schronisko młodzieżowe, schronisko, internat, dom studencki, budynek
koszarowy, budynek zakwaterowania na terenie zakładu karnego, aresztu śledczego,
zakładu poprawczego, schroniska dla nieletnich, a także budynek do stałego pobytu ludzi,
w szczególności dom dziecka, dom rencistów i dom zakonny,
budynku użyteczności publicznej – należy przez to rozumieć budynek przeznaczony na
potrzeby administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego,
oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub
socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, w tym usług pocztowych lub
telekomunikacyjnych, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym,
drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym, oraz inny budynek
przeznaczony do wykonywania podobnych funkcji; za budynek użyteczności publicznej
uznaje się także budynek biurowy lub socjalny,
lokal użytkowy - należy przez to rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń,
wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem
technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym,
poziom terenu – należy przez to rozumieć przyjętą w projekcie rzędną terenu w danym
miejscu działki budowlanej,
kondygnacja – należy przez to rozumieć poziomą, nadziemną lub podziemną część
budynku, zawartą pomiędzy powierzchnią posadzki na stropie lub najwyżej położonej
warstwy podłogowej na gruncie, a powierzchnią posadzki na stropie, bądź warstwy
osłaniającej izolację cieplną stropu, znajdującego się nad tą częścią budynku, przy czym za
kondygnację uważa się także poddasze z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi
oraz poziomą część budynku stanowiącą przestrzeń na urządzenia techniczne, mającą
średnią wysokość w świetle większą niż 2 m; za kondygnację nie uznaje się nadbudówek
ponad dachem, takich jak maszynownia dźwigu, centrala wentylacyjna, klimatyzacyjna lub
kotłownia,
kondygnacja podziemnej – należy przez to rozumieć kondygnację zagłębioną ze wszystkich
stron budynku, co najmniej do połowy jej wysokości w świetle poniżej poziomu
przylegającego do niego terenu, a także każdą usytuowaną pod nią kondygnację,
kondygnacja nadziemnej – należy przez to rozumieć każdą kondygnację niebędącą
kondygnacją podziemną,
Jednym z podstawowych parametrów decydujących o bezpieczeństwie w budynku jest jego
wysokość:
Wysokość budynku, służącą do przyporządkowania temu budynkowi odpowiednich
wymagań rozporządzenia, mierzy się od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do
budynku lub jego części, znajdującym się na pierwszej kondygnacji nadziemnej budynku, do
górnej powierzchni najwyżej położonego stropu, łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy
ją osłaniającej bez uwzględniania wyniesionych ponad tę płaszczyznę maszynowni dźwigów
i innych pomieszczeń technicznych, bądź do najwyżej położonego punktu stropodachu, lub
konstrukcji przekrycia budynku znajdującego się bezpośrednio nad pomieszczeniami
przeznaczonymi na pobyt ludzi.
W definicji wysokości budynków jest określenie, które pomieszczenia są przeznaczone na
pobyt ludzi:
Pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi dzielą się na:
1) pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi, w których przebywanie tych samych osób
w ciągu doby trwa dłużej niż 4 godziny,
2) pomieszczenia przeznaczone na czasowy pobyt ludzi, w których przebywanie tych samych
osób w ciągu doby trwa od 2 do 4 godzin włącznie.
Nie uważa się za przeznaczone na pobyt ludzi pomieszczeń, w których:
1) łączny czas przebywania tych samych osób jest krótszy niż 2 godziny w ciągu doby,
a wykonywane czynności mają charakter dorywczy bądź też praca polega na krótkotrwałym
przebywaniu związanym z dozorem oraz konserwacją maszyn i urządzeń lub utrzymaniem
czystości i porządku,
2) mają miejsce procesy technologiczne niepozwalające na zapewnienie warunków
przebywania osób stanowiących ich obsługę, bez zastosowania indywidualnych urządzeń
ochrony osobistej i zachowania specjalnego reżimu organizacji pracy,
3) jest prowadzona hodowla roślin lub zwierząt, niezależnie od czasu przebywania w nich osób
zajmujących się obsługą.
2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.
Wynika z powyższego, że pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi to te, w których
przebywanie tych samych osób w ciągu doby trwa co najmniej 2 godziny.
W celu określenia wymagań technicznych i użytkowych wprowadza się następujący
podział budynków na grupy wysokości:
1) niskie (N) - do 12 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości
do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie,
2) średniowysokie (SW) - ponad 12 m do 25 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne
o wysokości ponad 4 do 9 kondygnacji nadziemnych włącznie,
3) wysokie (W) - ponad 25 m do 55 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne
o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie, 4) wysokościowe (WW) -
powyżej 55 m nad poziomem terenu.
Budynki oraz części budynków, stanowiące odrębne strefy pożarowe w rozumieniu § 226,
z uwagi na przeznaczenie i sposób użytkowania, dzieli się na:
1) mieszkalne, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej charakteryzowane
kategorią zagrożenia ludzi, określane dalej jako
ZL,
2) produkcyjne i magazynowe, określane dalej jako
PM,
3) inwentarskie (służące do hodowli inwentarza), określane dalej jako
IN.
2. Budynki oraz części budynków, stanowiące odrębne strefy pożarowe, określane jako ZL,
zalicza się do jednej lub do więcej niż jedna spośród następujących kategorii zagrożenia ludzi:
1)
ZL I
- zawierające pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 50
osób niebędących ich stałymi użytkownikami, a nieprzeznaczone przede wszystkim do
użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się,
2)
ZL II
- przeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności
poruszania się, takie jak szpitale, żłobki, przedszkola, domy dla osób starszych,
3)
ZL III
- użyteczności publicznej, niezakwalifikowane do ZL I i ZL II,
4)
ZL IV
- mieszkalne,
5)
ZL V
- zamieszkania zbiorowego, niezakwalifikowane do ZL I i ZL II.
Określając wymaganą szerokość i liczbę przejść, wyjść oraz dróg ewakuacyjnych w budynku,
w którym z przeznaczenia i sposobu zagospodarowania pomieszczeń nie wynika jednoznacznie
maksymalna liczba ich użytkowników, liczbę tę należy przyjmować w odniesieniu do
powierzchni tych pomieszczeń, dla:
1) sal konferencyjnych, lokali gastronomiczno-rozrywkowych, poczekalni, holi, świetlic
itp. – 1 m
2
/osobę,
2) pomieszczeń handlowo-usługowych – 4 m
2
/osobę,
3) pomieszczeń administracyjno-biurowych – 5 m
2
/osobę,
4) archiwów, bibliotek, itp. – 7 m
2
/osobę,
5) magazynów – 30 m
2
/osobę.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin