Antologia SF - Wielka księga opowieści o czarodziejach 02.pdf

(1520 KB) Pobierz
WIELKA KSIĘGA
OPOWIEŚCI
O CZARODZIEJACH
Tom 2
Opracował Mike Ashley
Przełożył: Marcin Mortka
2010
Spis treści
Karta tytułowa
Przedmowa - ZACZAROWANY
Darrell Schweitzer - ŻYCIE CZAROWNIKA
Ralph Adams Cram - RUE M. LE PRINCE, NR 252
Ursula K. Le Guin - KOŚCI ZIEMI
A.C. Benson - ZAMKNIĘTE OKNO
Lawrence Schimel i Mike Resnick - ODARCIE Z ILUZJI
Esther M. Friesner - W KRÓLESTWIE SMOKÓW
Tim Lebbon - WIECZNOŚĆ
David Sandner - CZARODZIEJ POPIOŁÓW I DESZCZU
James Bibby - OSTATNIA WIEDŹMA
Louise Cooper - OSTATNIE RYTUAŁY
Peter Crowther - NIEKOŃCZĄCA SIĘ WAŚŃ
Przedmowa
ZACZAROWANY
Cóż jest takiego w czarodziejach i czarnoksiężnikach, co fascynuje nas
od setek lat, od Merlina aż po Gandalfa?
Odpowiedź jest bardzo prosta.
Moc.
Cecha, dzięki której zdobywa się władzę nad czasem, nad pogodą, nad
innymi ludźmi. Nad tobą.
To spełnienie najskrytszych marzeń. Ile razy każdy z nas fantazjował, by
stać się niewidzialnym, by latać, by stworzyć coś z niczego lub wymazać
kogoś z tego świata? Oto pojawia się owo pragnienie, by posiąść władzę
nad wszystkim.
Opowiadania zebrane w dwóch tomach
Wielkiej Księgi opowieści o
czarodziejach
właśnie o tym mówią. O potędze. O władzy. O źródle
osobliwych mocy i świadomości, że tak naprawdę dysponowanie nimi nie
jest aż takie fajne. O byciu zaczarowanym!
Nie mieści mi się w głowie, żeby ktoś, kto odkrył jakąś niezwykłą moc,
wykorzystał ją do dobrych celów. Być może na początku, jasne. Ale
przyznaj sam przed sobą – owo pragnienie, by spróbować czegoś innego,
czegoś odrobinę niegrzecznego, może nieco złego, w końcu całkiem by cię
pochłonęło. Jestem o tym święcie przekonany. W końcu jesteśmy tylko
ludźmi. Poza tym pamiętaj, że gdybyśmy dysponowali magicznymi
mocami, może nie bylibyśmy ludźmi, co zresztą stanowi kolejny temat
zawarty w kilku poniższych opowiadaniach. Niejedno z nich mówi o
konflikcie między ludzką etyką i moralnością a złem, które gotowe jest
przejąć kontrolę. Tak to już jest, że gdybyśmy kiedykolwiek zdobyli
magiczne moce, każdy z nas toczyłby nieustającą walkę między
porządkiem a chaosem. Wystarczy przypomnieć sobie, jak trudno nam
było przez ostatnie pięćdziesiąt lat trzymać na uwięzi broń atomową, a
teraz uporać się z terroryzmem. Wyobraź sobie więc, że jakiś naród
zdobywa władzę nad magią.
Każde z poniższych opowiadań porusza temat konfliktów i dylematów
związanych z posługiwaniem się magią. Nie spodziewaj się
cukierkowatych bajeczek o dobrotliwych czarodziejach w spiczastych
kapeluszach. Nie znajdziesz tu niczego w tym guście. W wielu z tych
opowiadań magia prowadzi do zła i zepsucia. Wątpię, czy któreś z nich jest
straszniejsze od czarownicy w
Rowerze wiedźmy
Tima Pratta czy magów w
Wieczności
Tima Lebbona.
Są wśród władających magią tacy, którzy próbują wykorzystać ją do
dobrych celów, jak choćby dziewczynka w
Ostatniej wiedźmie
Jamesa
Bibby’ego, Ogion w
Kościach ziemi
Urszuli K. le Guin czy czarodziej
dochodzeniowy, który pomaga policji w rozwikłaniu sprawy porwania
dziecka w
Co potrzeba do rytuału,
ale nawet oni mają spore trudności w
korzystaniu z magii. Doprawdy niełatwo korzystać z niej tak, by jej nie
ulec.
Magia może przybierać wiele form. Nie podejmę się próby
zdefiniowania czarodzieja. W zebranych tu opowiadaniach znajdziesz
czarowników, wiedźmy, czarnoksiężników, zaklinaczy, ba, nawet magię
komputerową w opowiadaniu Douga Horniga. W opowieści Johna
Morressy’ego pojawi się temat władzy nad czasem, u Toma Holta
przeczytasz o władzy nad smokami, a w powalającym opowiadaniu
końcowym autorstwa Petera Crowthera o ostatecznej władzy nad ludzkim
przeznaczeniem. Nie ma jednego świata, w którym te opowiadania są
osadzone, nie ma też dla nich jednego czasu.
Jak zwykle przygotowałem mieszankę nowych opowiadań i
przedruków. Sześć tekstów zostało napisanych specjalnie na potrzeby tej
antologii. Uczynili to James Bibby, Peter Crowther, Tom Holt, Michael
Kurland, Tim Lebbon i Richard Lupoff. Znalazłem też kilka perełek, które
doprawdy trudno znaleźć gdzie indziej. Chciałem w związku z tym
przekazać podziękowania dla Hugona Lamba, Stefana Dziemianowicza,
Marka Owingsa i wszystkich członków internetowej grupy dyskusyjnej
Horrabin Hall za ich sugestie co do ostatecznego składu opowiadań. Żałuję
tylko, że jestem ograniczony miejscem i nie udało się wydrukować
Zgłoś jeśli naruszono regulamin