1965-09.pdf

(1538 KB) Pobierz
26 OKT. 2001
1-:gëi;
.Jigo1
'la
~"êJ
jr.
1.~
Stg. GEHEIM
Deze rubricering is
MAANDOVERZICHT
No...
9.::. . . '. . . . . . . . . . . .
1965
BINNENLANDSE VEILIGHEIDSDIENST
B I N N E N1 A N D S E
==========================================================
V E R T R 0 U WE 1 I
J
K
V E I 1 I G H E I D S D I E N S T
162
(Tijdvak 1-9-1965 t/m 30-9-1965)
===========
I.
Communisme Internationaal
I NH0 UD
Blauwdruk voor een Verenigde Italiaanse Arbeiderspartij.
De "hypothesen" van Amendola.
Ontwerp van een nieuwe partijlijn.
1
1
0
II.
De partijlijn in de discussie.
Activiteiten van de Communistische Partij van Nederland
De CPN voor radio en televisie.
Waarheid
11
-festival.
Streekbladen.
11
5
8
10
11
13
De mémoi.res van Paul de Groot.
Tie pro- Chinese oppos·i tie in de CPN.
III. Activiteï.ten van
d~
14
15
Communistische Hulporganisaties
Jongeren activiteit inzake Vietnam.
Verzetsbeweging.
c
IV.
Vereniging
11
Nederland-USSR
11 •
17
18
19
Andere Groeperingen
Nieuwe initiatieven van de PSP in de kwestie Vietnam.
Gezamenlijke activiteiten niet-communistische en commu-
nistische jongeren inzake Vietnam.
Trotskistische en links-socialistische reacties op de
regeringswisseling in Algerije.
Touwtrekken om het SWP-kluifje.
SJ-tentoonstelling "F'65".
Provo's ook elders actief?
Stakin~soverzicht
20
21
september 1965
28
29
Agendé!
VERTROUWELIJK
H0 0 F DS T UK I
COMMUNISME INTERNATIONAAL
-------------------------
Blauwdruk voor een Verenigde Italiaanse Arbeiderspartij
In de strategische concepties van de Westeuropese communistische
partijen is de constructie van een "verenigd links front" sinds enige·
jaren weer uitdrukkelijk centraal gesteld. Anders echter dan in de
periode van de volksfronten tegen het opkomend fascisme vóór de oorlog
en met meer nadruk dan in de periode van de
links~
hausse daarna,
wordt deze bundeling van linkse, progressieve krachten daarbij voorge-
steld als een noodzakelijke voorwaarde voor de doorvoering van de
vreedzame, proletarische revolutie. Er wordt zelfs in verschillende
partijen - althans in het vlak van de propaganda - soms met weinig
ideologische scrupules gespeculeerd over mogelijkheden tot hereniging
van de arbeidersklasse in één organisatorisch verband, in een
ver~
0
enigde socialistisch/communistische partij (tenslotte wel op communis-
tische grondslag uiteraard), die äls voornaamste machtsblok binnen
het "linkse front'·' de vreedzame revolutie zou kunnen veiligstellen.
In.de Scandinavische CP-en, in de Italiaanse CP, maar- voor-
zichtiger - ook in andere partijen zoals de Franse, is het debat hier-
over in volle gang. Zelfs de zo sectarische CPN stelde het onderwerp
van de "hereniging van socialisten en communisten" aan de orde
op
het in 1964 gehouden 21e congres (waar met verrassende luchthartigheid
betoogd werd, dat het verschil van·mening over de kwesties van oorlog
en vrede de voornaamste hindernis vormde die deze hereniging nog in
(.
de weg stond! ) .
I~
het kader van deze eenheidapolitiek in nieuwe stijl richten
s~cialis­
de CP-en zich echter niet uitsluitend tot de partijen van een
~isch
stempel. Sinds zij immers tot de conclusie zijn gekomen, dat
de li.ll.ks.e tendenzen ook in de confessionele partij en sterker zijn
gaan spreken - het gevolg van een meer algemene "verschuiving naar
links
11
-
menen zij hier e·reneens gemakkelijker aansluiting te zullen
vinden. In een aantal CP-e'l. is de ''dialoog met de christendemocraten"
dan ook een geliefkoosd oneerwerp geworden.
~~~~~~~~~-~~-~~-~~!:_~~-~~~t~!~~~~~~-!~~-~~~~~~~~
Tot het begin van dit
tische partij ten aanzien
~aar
stonden in de Italiaanse communis-
va~
deze kwesties twee zware figuren lijn-
recht tegenover elkaar: Pietr) Ingrao en Giorgio Amendola, beiden
VERTROUWELIJK
- 2 -
behorend tot het Centraal
Comit~,
VERTROUWELIJK
het
~agelijks
bestuur en het vier
~gen
hoofden tellende secretariaat van de partij.
Hoewel hen uiteindelijk eenzelfde doel voor
stond: vorming
van een eenheidefront van communisten, socialisten van verschillende
schakeringen, ·eventueel linkse republikeinen en linksen uit de Chris-
tendemocratische partij, meenden zij dit doel langs geheel verschil-
lende wegen te kunnen bereiken. Amendola bepleitte een compromis,
desnoods tegen een hoge prijs, eerst met de onderscheiden socialis-
tische partijen. Ingrao daarentegen, die hiervan een politieke en ide-
ologische verzwakking van de eigen partij vreesde, zag er meer heil
in de confrontatie met de onderling verdeelde socialisten op te schor-
ten tot de PCI.er in geslaagd zou zijn de linkervleugel van de DC
af te kappen en aan zich te binden om zich aldus als de veruit mach-
tigste partij te kunnen presenteren.
Verkiezingsuitslagen 1960/1963/1964 (uit Rinascità, 28 november 1964)
partij
DC
PSI
PSDI
PRI
totaal
PS IUP
PLI
MSI
PDIUM
overige
richting
Christendemocraten
Socialisten (Nenni)
Sociaal~democraten
0
stemmenpercentages
1960
1964
1963
37,4
11 ,3
(Saragat)
6,6
1,2
38,2
14,2
6,3
1 ,3
40,4
14,4
5,7
1 '2
61,7
Linkse republikeinen
regeringscoalitie
----------------------------------------------
PCI
Communisten
Linkse socialisten (Vecchietti)
Liberalen
Neofascisten
Monarchisten
overige
totaal
-~§1.~-
__
§~l~--
26,0
2,9
7,9
5,0
0,9
0,8
100,-
25,6
--------
24,7
-
6,9
5,0
1 '7
0,8
100,-
-
4,0
5,9
2,8
0 9
100,-
c
De strijd tussen Amendola en Ingrao over de te volgen tactiek,
een strijd die de PCI verdeeld hield in twee kampen waartussen
secretaris-generaal Luigi Longo trachtte te bemiddelen, kreeg in
november 1964 een bijzonder scherp accent, toen Amendola in een pu-
blicatie in het partijblad "Rinascità" in één haal het gehele beeld
van de PCI wijzigde en in een volledig nieuw perspectief zette.
VERTRGUWELIJK
- 3 -
VERTROUWELIJK
Hij gaf het Ingrao toe: een compromis met de socialisten zou de
PCI ha<;l.r mrakter kosten. Maar, anderzijds, het politieke spel in
Italië lag dood. De.regeringscoalitie van "centrum-links" verkeerde
in een crisis vanwege de hardnekkige tegenstand van de conservatieve
rechtervleugel van de Christendemocratische partij tegen elk progres-
sief sociaal-economisch horvomingsplan. Een coalitie van "centrum-
rechts" maakte sinds
1963
geen enkele kans meer. De.socialistische
partijen raakten meer en meer verdeeld en de CP zou
nimmer in staat zijn aanzienlijk
me~r
waarschij~lijk
dan een kwart van de kiezers
achter zich te krijgen. De politieke situatie eiste dus ingrijpende
wijzigingen in de machtsverhoudingen: de linkse partijen zouden zich
opnieuw dienen aaneen te sluiten, definitief, in één nieuwe partij van
de Italiaanse arbeidersklasse, die in staat zou zijn een nieuwe stra-
tegie en een nieuwe politiek
uit te werken in de strijd voor het so-
cialisme. Ook de PCI zou zich in deze nieuwe partij dienen op te.lossen!
"Deze ene, verenigde partij van de Italiat:;tnse arbeidersklasse
moet er noodzakelijk komen", aldus Amendola, "vanwege deze
kritische conclusie: dat geen van de twee alternatieven die de
arbeidersklasse in de kapitalistische landen van iiest-Europa
sinds vijftig jaar zijn voorgehouden - noch het sociaal-demo-
cratische alternatief, noch het communistische altèrnatief -
dienstig zijn gebleken voor het doel, een
soci~listische
her-
vorming van de maatschappij te bewerken. Ivanneer wij niet van
dit feit uitgaan - kritisch (voor we.t de sociaal-democratie
betreft) en zelfkritisch (voor wat het communisme betreft) -
zullen wij niet in staat zijn te begrijpen, welke radicale
veranderingen er nodig zijn om in de arbeidersbeweging in de
hooggeindustrialiseerde landen van Europa de . oorzaken weg t,e.
nemen van vijftig jaar mislukt pogen een beslissende bijdrage
te leveren tot de vestiging van het socialisme •••• Men kan het
hier wel of niet mee eens zijn, maar
wille~.w~j
ernst maken
met de hereniging van de arbeidersklasse, dan zullen wij noch
kunnen uitgaan van de uitgangspunten van de s9ciaal-democratie,
noch van de uitgangspunten van het communisme".
"Laten we een nieuwe weg naar het socialisme zoeken met een
nieuwe partij, een partij van de gehele Italiaanse arbeidersklasse",
zo stelde Amendola voor aan "alle socialistische kameraden
11 • • • •
"Tussen de weg, gevolgd door de sociaal-democratie (die er in geen
enkel land in geslaagd is het kapitalistische systeem te hervormen) en
de weg, gevolgd door de Sowjet-kameraden (die het kapitalisme in de
Sowjet-Unie hebben vernietigd en de voorwaarden hebben geschapen.voor
het slagen van de Chinese revolutie en de nationale bevrijdingsbewe-
gingen) moeten wij een nieuwe weg zoeken waarlangs wij het socialisme
zullen kunnen bereiken in onze historische omstandigheden en in onze
eigen tijd."
VERTROmJELIJK
Zgłoś jeśli naruszono regulamin