Janusz Majewski - Mala matura.pdf

(1773 KB) Pobierz

Moim Rodzicom

Prolog

iedy Ludwik przeszedł już na emeryturę, zakończył wszystkie konsultacje i udziały

w konsyliach, zamknął praktykę prywatną i nareszcie wyjechał z miasta, zamieszkał w

starym domu pod wysokimi sosnami, które sadzili przed czterdziestu laty. Piaszczysta

skarpa opadała do plaży zjadanej z roku na rok przez fale, ale wciąż jeszcze szerokiej i

złocistej. Gdy budził się z popołudniowych drzemek i leżał wpatrzony w sufit, na którym

migotały srebrne drzazgi światła odbitego od wody, rozpamiętywał sen powracający do

niego uporczywie co noc. Śnił, że stoi boso, po kostki w wodzie i wpatruje się w drugi,

daleki brzeg, nad którym piętrzy się miasto. Chciałby tam przejść, lecz nie może, boi się,

że nie przepłynie, że utonie na środku wielkiej, gładkiej jak lustro tafli, a jednak jakoś tam

dociera i chodzi ulicami, w poszukiwaniu domu, z którego przed laty wyszedł. Nie jest

pewien, czy to właściwe miasto, ulice przypominają mu wszystkie miasta, w których

mieszkał lub bywał w ciągu swojego długiego życia: Lwów, Kraków, Pragę, Wiedeń,

Barcelonę, a czasem Nowy Jork lub Warszawę. I zawsze jest tak samo: zatrzymuje się

ujęty znajomą perspektywą ulicy, wie, że musi dojść do rogu i skręcić w przecznicę. Tam

jest ta brama, której szuka, już stoi przy niej i mrużąc oczy, nerwowo poszukując po

kieszeniach okularów, wpatruje się w kolumnę mosiężnych tabliczek, by znaleźć dzwonek

do mieszkania rodziców. To było na drugim piętrze, a może na trzecim, pod nimi

mieszkali Wróblewscy, a nad nimi państwo Ferens? Ale kto to jest Brehmer, dr Hugo

Brehmer? A Lajos Kodanyi? A Fernando Perez? Oni tu nie mieszkali, chyba że potem.

Czy ojciec umarł, a matka wyszła powtórnie za mąż, za doktora Brehmera? A może za

Fernanda Pereza? Ależ to nie ten dom! Przecież tam, za rogiem jest nasza ulica, tak, taka

stroma. Jak ciężko wejść nią pod górę, trzeba przysiąść na tym murku i godzinami

wpatrywać się w wodę, w chyboczące odbicie wielkiej góry domów, z których jeden był

naszym domem. Tylko który?