ABC języka HTML (2002, Helion) - Maria Sokół.pdf

(4065 KB) Pobierz
Wstęp
HTML to język hipertekstowego znakowania (Hypertext
Markup Language),
który stanowi
ustanowioną przez konsorcjum
World Wide Web Consortium
(W3C) specyfikację nakreślającą
postać dokumentów prezentowanych w Internecie. Twórcą języka HTML jest Tim Berners-Lee.
HTML pozwala publikować w Internecie dokumenty zawierające nagłówki, tekst, tabele, listy,
zdjęcia, formularze, pobierać za pośrednictwem „połączeń hipertekstowych” informacje z
Internetu, projektować formularze oraz umieszczać w dokumentach arkusze kalkulacyjne, klipy
wideo oraz inne aplikacje. Niewątpliwie jest to język prezentacji XXI wieku. Nie można się po
prostu bez niego obejść!
Książka poświęcona jest podstawom języka HTML. Jest w niej ABC tworzenia dokumentów
HTML. Obok wyjaśnień podstawowych terminów, znajdziesz tu także praktyczne wprowadzenie
w
świat
języka HTML. Poszczególne zagadnienia ilustrowane są zestawem prostych przykładów.
Przechodząc od przykładu do przykładu nawet nie zauważysz, kiedy przestałeś być nowicjuszem i
zacząłeś
świadomie
i z wyczuciem posługiwać się tym narzędziem.
Co będzie Ci potrzebne do pracy? Komputer – to oczywiste, przeglądarka – na przykład Internet
Explorer lub Netscape Navigator (lub inna, najlepiej jednak graficzna, czyli taka, która obsługuje
obrazy) i edytor tekstu – wystarczy nam prosty edytor typu Notepad lub Wordpad, polecam jednak
bezpłatny edytor Webber, który ma tę zaletę,
że
udostępnia numerację wierszy. Edytor ten
znajdziesz na stronie WWW Radka Sokoła
http://magsoft.com.pl/~rsokol/
.
Książka napisana została w konwencji pytań i odpowiedzi, a zagadnienia zostały podzielone na 9
rozdziałów.
Rozdział 1. zawiera informacje podstawowe.
Z rozdziału 2. dowiesz się czym jest Internet, strona WWW i znaczniki HTML.
Rozdział 3. poświęcony jest znacznikom HTML formatującym tekst i nadającym strukturę
dokumentowi HTML.
W rozdziale 4. znajdziesz dość obszerne omówienia kaskadowych arkuszy stylów. Specyfikacja
HTML 4.01, a do niej chcemy się dostosować, kładzie wielki nacisk na to, aby niemal wszystko,
co dotyczy stylów, definiowane było za pomocą arkuszy CSS. Z tego względy w książce ani razu
nie pojawił się tak popularny znacznik
<font>
. To prawda,
że
przyzwyczajenie jest drugą naturą,
więc zacznijmy się przyzwyczajać do stylów CSS, tym bardziej,
że
ich stosowanie nie jest trudne,
a bardzo ułatwia
życie.
Rozdział 5. pokazuje różne sposoby korzystania z obrazów w dokumentach HTML, rozdział 6.
zajmuje się połączeniami, także tymi nietypowymi, na bazie obrazu – ikonami, które można
klikać, i mapami odnośników.
W rozdziale 7. pojawiają się tabele HTML. Tabele to nie tylko sposób prezentacji danych, lecz
także sposób na prezentację dokumentu (choć CSS też tu sięga!).
W rozdziale 8. dominują ramki i układy ramek.
Ważny jest także rozdział 9., który wskazuje różnice między obecnie najbardziej popularną wersją
języka HTML, a nową specyfikacją, XHTML. Warto przeczytać ten rozdział, bowiem stosowanie
się do zasad obowiązujących przy tworzeniu dokumentów XHTML pomoże tworzyć poprawne
dokumenty HTML.
Każdy z rozdziałów zawiera krótkie podsumowanie, w którym zebrane zostały najważniejsze
informacje, warte przypomnienia od czasu do czasu.
Do książki dołączone zostały cztery dodatki. Dodatek A to obszerny zestaw znaczników i ich
atrybutów (wg. specyfikacji HTML 4.01). Znajdziesz w nim także podstawowe zasady korzystania
z tych elementów. Mam nadzieję,
że
będzie to użyteczna
ściągawka.
Dodatek B to podstawowe moduły kodu HTML. Nie musisz więc kartkować całej książki, aby na
przykład dowiedzieć się, jak zapisać kod HTML tabeli!
Dodatek C prezentuje tabele atrybutów standardowych, które mogą być stosowane niemal ze
wszystkimi znacznikami, a w dodatku D znajdziesz tabelkę kodów i nazw podstawowych
kolorów.
Życzę
powodzenia w tworzeniu ciekawych dokumentów HTML.
Maria Sokół
Rozdział 1. Informacje
podstawowe
Książka poświęcona jest podstawom języka HTML –
HyperText Mark-up Language.
Utworzą
one solidny fundament, który pozwoli Ci budować nawet skomplikowane strony WWW. Jeśli
absolutnie nie masz pojęcia o znacznikach i wyrażeniach przez nie tworzonych, tutaj dowiesz się
tego wszystkiego, co w niezbędne.
Zaawansowani twórcy stron WWW także powinni znaleźć w książce swego pomocnika – omawia
ona bowiem poszczególne znaczniki (a pamięć bywa zawodna!) oraz prezentuje szereg
przydatnych przykładów ich zastosowania.
Zacznijmy od A
Co będzie Ci potrzebne?
Komputer – to oczywiste.
Przeglądarka – na przykład Internet Explorer lub Netscape Navigator (lub inna, najlepiej
jednak graficzna, czyli taka, która obsługuje obrazy).
Edytor plików tekstowych – wystarczy nam prosty edytor typu Notepad lub Wordpad,
polecam jednak bezpłatny edytor Webber, który ma tę zaletę,
że
udostępnia numerację
wierszy (a jak się przekonasz, jest to rzecz niezwykle przydatna) oraz automatycznie
dokonuje konwersji kodów polskich znaków diakrytycznych ze standardu Windows
na standard używany w Internecie. Edytor ten znajdziesz na stronie WWW Radka Sokoła
http://www.magsoft.com.pl/~rsokol/
.
Brak podłączenia do Internetu, w
żaden
sposób nie ogranicza Twoich możliwości tworzenia kodu
HTML. Fazy pisania i wstępnego testowania kodu można przeprowadzać bez
łączenia
się z
Internetem.
Czy HTML to język programowania?
HTML –
HyperText Mark-up Language
nie jest językiem programowania, takim jak C++ czy
Pascal. A czym jest?
Hyper
oznacza,
że
HTML nie jest językiem liniowym. Języki
programowania mają zazwyczaj strukturę liniową – innymi słowy struktura programu określa
kolejność jego wykonania. W przypadku strony WWW użytkownik ma możliwość skorzystania z
dowolnej opcji strony w dowolnym czasie. Drugi człon nazwy,
Text,
to narzędzie, którym się
posługujesz, a jest nim zwykły (no, może nie całkiem zwykły) tekst. „Niezwykłość” tekstu bierze
się stąd,
że
umieszczany jest on w specjalnych znacznikach, „< >”, „</>”, i one właśnie są
odpowiedzialne za kolejny człon nazwy:
Mark-up.
Dzięki znacznikom przeglądarka wie,
że
ma do
czynienia z kodem strony WWW, a nie ze zwykłym tekstem. Znaczniki nadają specjalne atrybuty i
instruują przeglądarkę jak interpretować wygląd tekstu. Format znacznika jest następujący:
<ZNACZNIK>To jest zawartość</ZNACZNIK>
(jest parę wyjątków, na przykład przy
wstawianiu obrazu niezbędny jest tylko znacznik otwierający).
Ostatnia litera w skrócie HTML to L – od
Language,
co oznacza „język”. HTML jest bowiem
językiem publikowania w sieci WWW, a co najważniejsze, językiem niezależnym od stosowanej
platformy sprzętowej, czyli rodzaju komputera, z jakiego korzystasz.
Co HTML umożliwia?
HTML pozwala:
Publikować dokumenty zawierające nagłówki, tekst, tabele, listy, zdjęcia,
formularze, itp.
Pobierać za pośrednictwem „połączeń hipertekstowych” informacje z Internetu
(mówiąc w skrócie polega to na klikaniu „połączeń”, co uaktywnia pobieranie
danych).
Projektować formularze pozwalające na korzystanie ze zdalnych usług, takich jak na
przykład wyszukiwanie informacji, dokonywanie rezerwacji oraz zamawianie
produktów.
Umieszczać w dokumentach arkusze kalkulacyjne, klipy wideo oraz inne aplikacje.
Jak HTML działa?
Aby lepiej zrozumieć funkcjonowanie języka HTML, spróbuj potraktować znaczniki HTML jako
przymiotniki. Kolor obiektu, na przykład piłki, można opisać korzystając z takich przymiotników
jak
niebieska, czerwona
czy
żółta.
Relację względem innego obiektu można z kolei wyrazić za
pomocą słów takich jak:
z lewej, z prawej, w centrum.
Podobnie HTML pomaga opisać wygląd
i ulokowanie tekstu, obrazów i innych obiektów na Twojej stronie WWW.
Od historii do teraźniejszości
Kto zaczął i gdzie to zmierza?
Twórcą języka HTML jest Tim Berners-Lee. Język pomyślany jako narzędzie ułatwiające
komunikowanie się naukowców w sieci szybko zyskał ogromną popularność. Przyniósł ją w latach
90-tych szalony rozwój Internetu. Wraz z rozwojem sieci globalnej zmieniał się też sam język. W
1995 roku zatwierdzono specyfikację HTML 2, natomiast specyfikacja HTML 3, także z tego
roku, nie doczekała się rekomendacji. W 1996 roku powstała specyfikacja HTML 3.2, która
uzyskała rekomendację w 1997 roku. W kolejnych specyfikacjach wprowadzano zmiany, których
zadaniem było poprawić przenośność dokumentów HTML między różnymi platformami i
przeglądarkami. Zdano sobie bowiem sprawę,
że
jedynie pełna kompatybilność zagwarantuje
prawidłowy rozwój Internetu, a jej brak będzie oznaczał lawinę formatów, która utrudni lub wręcz
uniemożliwi powszechne wykorzystanie sieci. Wprowadzane modyfikacje rozszerzały potencjał
języka nie naruszając jego dotychczasowych możliwości. Chodziło o to, aby już utworzone strony
były nadal dostępne.
Inne ważne kwestie, które zadecydowały o kierunku rozwoju to potrzeba umożliwienia
korzystania z informacji sieciowych za pomocą różnych urządzeń, takich jak telefony komórkowe
czy komputerowe urządzenia służące do komunikacji głosowej, oraz uniezależnienia się od
konfiguracji sprzętowej (a więc na przykład od ustawień takich jak rozdzielczość czy głębokość
barw) i parametrów
łączy
sieciowych.
Wersja 4 (z 1998 r.) rozszerzyła możliwości języka HTML o arkusze stylów, skrypty, ramki i
osadzanie obiektów. Poprawiono obsługę tekstu, rozbudowano opcje tabel i formularzy
wprowadzając ułatwienia dla osób niepełnosprawnych.
W wersji 4.01, wprowadzonej w 1999 roku, poprawiono błędy i wprowadzono drobne zmiany.
Kto dba o standaryzację?
Definiowaniem standardu języka HTML zajmuje się World Wide Web Consortium (W3C).
Konsorcjum W3C utworzone zostało w 1994 roku przez 500 organizacji. Dba ono o rozwój
technologii, wyznacza kierunki rozwoju, tworzy i zatwierdza specyfikacje, udostępnia
oprogramowanie i narzędzia, a wszystko to w celu wyzwolenia pełnych możliwości Internetu jako
forum wymiany informacji i usług oraz centrum komunikacji między ludźmi.
Czy W3C przewiduje opublikowanie kolejnej specyfikacji, HTML 5.0? I tak, i nie. Na początku
2000 roku pojawiła się specyfikacja XHTML 1.0 (eXxtensible
Hypertext Mark-up Language)
–
oznacza się ją także jako xHTML, Xhtml, XML/HTML lub właśnie jako HTML 5.0. XHTML,
wyznaczony na „oficjalnego” następcę języka HTML 4.0, to hybryda językowa wyrastająca z
języka XML, posiadająca jednocześnie wiele cech wspólnych z językiem HTML.
A co to takiego ten XML?
XML – eXtensible
MarkUp Language
– to rodzina technologii, służąca do definiowania formatu i
struktury dokumentów. Stanowi ona uproszczoną wersję języka SGML, a dokładniej jego
podzbiór. No tak, z deszczu pod rynnę. Wyjaśnijmy sobie więc najpierw skrót SGML. SGML –
Standard Generalized MarkUp Language,
to przemysłowy standard obróbki dokumentów
elektronicznych zgodny z ISO 8879. Jest on nadrzędny zarówno w stosunku do XML, jak i języka
HTML. Oba te języki mają swoje miejsce pod ogromnym parasolem SGML –XML jest aplikacją
SGML, a XHTML aplikacją XML. Za pomocą znaczników oraz deklaracji typu dokumentów
aplikacje te ustalają jednolite formatowanie danych uwzględniające ich specyfikę i zakres
zastosowań. Sam SGML nie zawiera natomiast
żadnych
instrukcji formatujących.
Dokumenty SGML przechowywane są w plikach tekstowych.
Więcej informacji na temat języka XHTML znajdziesz w rozdziale 9.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin