Taylor Laini - Córka dymu i kości 2 - Dni krwi i światła gwiazd.pdf

(1429 KB) Pobierz
Taylor Laini
Córka dymu i kości 02
Dni krwi i światła gwiazd
Dawno, dawno temu anioł i diablica zakochali się w sobie. Nie skończyło się to dobrze.
Bo ośmielili się marzyć o świecie bez wojny i rozlewu krwi.
Ale to nie był ich świat…
Na całym świecie muzea historii naturalnej donoszą o tajemniczych włamaniach.
Uskrzydlone armie przekraczają portal dzielący ich świat od naszego.
Odwieczna wojna wybucha ze straszliwą siłą.
A ci, którzy tak bardzo się kochają, stoją po przeciwnych stronach…
Siedemnastoletnia Karou, utalentowana artystka i uczennica tajemniczego Dealera Marzeń,
znalazła wreszcie odpowiedź, której tak długo szukała. Już wie, kim jest – i czym jest. Lecz ta
wiedza niesie następną prawdę której z całego serca chciałaby zaprzeczyć: że kocha wroga i
że jej ukochany ją zdradził. A świat zapłaci za to krwawą cenę...
Teraz Karou musi wybrać ostatecznie, kim chce być. I zdecydować, jak daleko się posunie, by
pomścić swoją rasę.
Tymczasem Akiva bez wytchnienia szuka Karou, bez której nie potrafi już żyć. I prowadzi
własną walkę: o odkupienie i o nadzieję.
Lecz czy jakakolwiek nadzieja ocaleje z popiołów ich zniszczonych marzeń?
Dawno, dawno temu,
anioł i diablica trzymali w dłoniach
rozwidlona kostkę życzeń.
Kiedy pękła,
świat rozpadł się na dwoje.
Dziewczyna z mostu
Praga, początek maja. Niebo ciążyło szarością nad dachami domów
jak z bajki, a cały świat patrzył. Satelitom kazano nawet obstawić most
Karola, na wypadek gdyby... przybysze... powrócili. W tym mieście
działy się już różne dziwne rzeczy, ale nie aż tak dziwne. A w każdym
razie nie w czasach, kiedy można je nagrać na wideo, żeby je
udowodnić. Albo sprzedać.
- Błagam, powiedz, że chce ci się siku.
- Co? Nie. Nie, nie chce mi się. Nawet mnie nie proś.
- Oj, no chodź! Zrobiłabym to sama, gdybym mogła, ale nie mogę.
Jestem dziewczyną.
- Wiem. Życie jest okrutnie niesprawiedliwe. Ale mimo to nie
nasikam na byłego chłopaka Karou dla twojej przyjemności.
- Co? Nigdy bym cię o coś takiego nie poprosiła! - wyjaśniła Zuzana
z największym przekonaniem, na jakie było ją stać. -Chciałabym tylko,
żebyś nasikał do balonu, którym w niego rzucę.
- Aha! - Mik przez jakieś półtorej sekundy udawał, że poważnie się
nad tym zastanawia. - Nie.
Zuzana parsknęła niezadowolona.
- W porządku. Ale dobrze wiesz, że zasłużył.
Cel stał jakieś trzy metry przed nimi, w otoczeniu zagranicznej
ekipy telewizyjnej i udzielał wywiadu. Nie był to jego pierwszy
wywiad. Ani nawet dziesiąty. Zuzana straciła rachubę. Ten był
szczególnie irytujący, bo Kaz stał na schodach budynku, w którym
znajdowało się mieszkanie Karou. To miejsce przeżyło już dość
nalotów policji i agencji bezpieczeństwa, a teraz adres miał jeszcze
zostać rzucony na pastwę prasy.
Kaz wytrwale lansował się jako były chłopak „Dziewczyny z
mostu", jak została ochrzczona Karou po niezwykłej bijatyce, która
oczy całego świata skierowała na Pragę.
- Anioły - wyszeptała reporterka, młoda i ładna w typowy dla
reporterek telewizyjnych sposób modelki z domieszką seryjnego
mordercy. - Wiedziałeś o tym?
Kaz się roześmiał. Zuzana przewidziała to i roześmiała się równie
fałszywie.
- Ale o czym? Że anioły istnieją? Czy że moja dziewczyna jest po
stronie tych złych?
- Była dziewczyna - syknęła Zuzana.
- O jednym i drugim. - Reporterka się roześmiała.
- Nie, nie wiedziałem - przyznał Kaz. - Ale Karou zawsze otaczała
aura tajemnicy.
- W jakim sensie?
- Była tak skryta, że nawet by pani nie uwierzyła. Nie znam jej
narodowości ani nawet nazwiska, jeśli w ogóle jakieś miała.
- I to cię nie dziwiło?
- Nie, to było super. Piękna, tajemnicza dziewczyna. Trzymała w
bucie nóż, mówiła w różnych językach i zawsze rysowała potwory w
swoim...

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin